Dawno, dawno temu jedna z naszych uroczych Współpracownic, Weronika, przyniosła ze sobą ideę „Żet Pe”. Koncepcja odnosiła się do problemu odchudzania, z którym Wera miała ciągle na bakier. Wymyśliła ideę „Żet Pe”, co się tłumaczyło jako „Żryj Połowę”. Twierdziła, że metoda sprawdza się doskonale. Przynajmniej w teorii.
Nazwa jej wynalazku ogromnie przypadła nam do gustu. Ale w naszym ujęciu „Żet Pe” nieco ewoluowało i zmieniło znaczenie. Obecnie „Żet Pe” znaczy tyle, co „Żryj Powoli”. Oczywiście, nie jesteśmy aż takimi „burakami”, by się upominać słowami „Żryj Powoli”, np. w restauracji, czy jakimś godnym szacunku towarzystwie. Ale z kolei skrót „Żet Pe” jest jak najbardziej czytelny i powszechnie używany przez całą rodzinę. Niezależnie od okoliczności. To taki tajny obiadowy język. Bo nie wiedzieć czemu akurat obiad jest często wchłaniany w takim tempie, że trudno w ogóle powiedzieć, co się zjadło i jak to smakowało.
Idea „Żet Pe” powinna być kształcona u dzieciaków
Niezależnie od tego, jak „Żet Pe” śmiesznie brzmi, dotyczy naprawdę poważnego problemu. Jedzenie w biegu, na stojąco, czy super-szybkie wchłanianie posiłku jest niezwykle szkodliwe dla organizmu. Zemści się po dość krótkim czasie. Zacznie się od otyłości, na rozlicznych chorobach przewodu pokarmowego się skończy.
Trzeba jeść powoli, żuć dokładnie każdy kęs, by miał czas zmieszać się ze śliną. Dodatkowo – im wolniej jesz, tym szybciej się nasycisz. Czyli będziesz mógł jeść mniej, co pozytywnie odbije się na Twojej wadze, sylwetce i samopoczuciu.
Co przykre - od dziecka jesteśmy uczeni jeść na tempo. W przedszkolu trzeba się spieszyć, w szkole zaczyna się prawdziwy obłęd, bo przerwa obiadowa nigdy nie starcza na to, by zjeść w spokoju. Wojsko – to już czysty surrealizm. A kto w wojsku nie był, robi sobie taką samą krzywdę, jedząc na szybko w przerwie w pracy. I tak przez całe lata kształtujemy ten koszmarnie niezdrowy nawyk – jedzenia na tempo, na czas, za szybko.
„Żet Pe” i celebrowane posiłki
Jedną z opcji, której można nauczyć i siebie i dzieci, jest jedzenie w specyficznym rytmie. Wkładasz do ust część porcji, odkładasz sztućce na bok i przeżuwasz jedzenie, delektując się jego smakiem, konsystencją i aromatem. Zjesz, sięgasz po sztućce. To na pewno niełatwa metoda, ale da się zrobić.
Druga kwestia – trzeba odstawić telefon, tablet, telewizję, czy książkę, które towarzyszą w czasie jedzenia. One odciągają uwagę od posiłku, więc niemal automatycznie je się szybciej. Warto spróbować rozmawiać przy stole. Wtedy łatwiej panować nad tempem degustowania potraw.
A jeśli ktoś się spieszy, zawsze możesz rzucić mu w twarz - „Żet Pe!” - na pewno zrozumie i zwolni.
Krystian Wawrzyczek, specjalista z zakresu żywienia, technik i technologii kulinarnych
Zdjęcia: https://pixabay.com/
Szukaj nas tutaj:
